تحقیقات باستان شناسی نشان می دهد که از حدود 30000 سال پیش، مردم شروع به ساخت و تراشیدن مبلمان اداری آرام گستر خود با استفاده از چوب، سنگ و استخوان حیوانات کردند. مبلمان اولیه این دوره از آثار هنری مانند مجسمه ناهید یافت شده در روسیه که الهه را بر روی تخت نشان می دهد، شناخته شده است.
اولین مبلمان موجود در خانه‌های Skara Brae در اسکاتلند است و شامل کمدها، کمدها و تخت‌هایی است که همگی از سنگ ساخته شده‌اند.
تکنیک های پیچیده ساخت و ساز مانند نازک کاری در اوایل دوره سلطنتی مصر باستان آغاز شد. در این دوره قطعات چوبی ساخته شده از جمله چهارپایه و میز دیده می شد که گاهی با فلزات با ارزش یا عاج تزئین شده بودند.
تکامل طراحی مبلمان در یونان باستان و روم باستان ادامه یافت، تاج و تخت و همچنین کلینای، کاناپه های چند منظوره که برای استراحت، غذا خوردن و خواب استفاده می شد، رایج بود.
مبلمان قرون وسطی معمولاً سنگین، بلوط و تزئین شده بودند. طراحی مبلمان در طول رنسانس ایتالیا در قرن چهاردهم و پانزدهم گسترش یافت. قرن هفدهم، هم در اروپای جنوبی و هم در شمال اروپا، با طرح های باروک مجلل و اغلب طلاکاری شده مشخص می شد. قرن نوزدهم معمولاً با سبک های احیا تعریف می شود.
سه ربع اول قرن بیستم اغلب به عنوان حرکت به سوی مدرنیسم تلقی می شود. یکی از نتایج منحصر به فرد طراحی مبلمان پست مدرن، بازگشت به اشکال و بافت های طبیعی است.
طیف وسیعی از مبلمان سنگی منحصر به فرد در اسکارا برا، روستای نوسنگی در اورکنی، اسکاتلند حفاری شده است. یک ماده به آسانی در دسترس است که می توان آن را به راحتی کار کرد و به وسایلی برای استفاده در خانه تبدیل کرد.
کمد سنگ به عنوان مهم‌ترین مورد در نظر گرفته می‌شد، زیرا به صورت نمادین رو به ورودی هر خانه است و بنابراین اولین موردی است که هنگام ورود به آن دیده می‌شود، شاید اشیاء نمادین، از جمله آثار هنری تزئینی مانند se.
